Ruim 25.000 Nederlandse meisjes en jonge vrouwen missen lessen door gebrek aan geld voor maandverband of tampons. Negen procent van de meisjes en jonge vrouwen in Nederland heeft soms te weinig geld om tampons of maandverband te kunnen kopen. Menstruatie Armoede komt ook in ons land voor en ook in Dordrecht. Om bij te dragen aan de aanpak van dit probleem in Dordrecht hebben de Dordtse gemeenteraadsleden Kitty Kruger en Inge Stevens (PvdA) het initiatief genomen om hiervoor een actie op te starten.
Graag zouden wij geen aanpassingen willen zien aan dit historisch erfgoed en dus geen onnodige ontsiering aan de brug of de nabije omgeving van de brug. Ook al zijn deze omkeerbaar. Wij vinden het belang van een aantrekkelijk Dordrecht dan ook groot.
De antwoorden op de vragen van de PVV waren helder en duidelijk. Alleen op het antwoord van vraag 8 fronste onze wenkbrauwen. Waarom weegt het belang van de scheepvaart zwaarder dan verandering in de uitstraling van de brug? Kan de wethouder dit toelichten
Dezelfde Koers maar een nieuwe blik is de titel van de begroting 2021. Hoort bij een nieuwe blik en onze nieuwe realiteit niet ook een koerswijziging. GroenLinks vindt van wel. In deze begroting wordt ingezet op bijvoorbeeld investeringen in nieuwe evenementen. Er zijn weinig concrete plannen waar het gaat om duurzaamheid en de woningbouw blijft hopeloos achter. Corona heeft ons geleerd dat tijden veranderen en dat als we hier sterker uit willen komen we mee moeten gaan in die verandering. Wij kunnen de begroting zoals nu gepresenteerd daarom niet ondersteunen. En dienen daarom amendementen en moties in om deze koers wel te wijzigen.
We leggen de focus van Groei naar Gezonde Groene Groei.
Van verborgen, verwaarloosd bos naar goed samengestelde groene oase.
Op 15 oktober kwam in de commissie “Grote Projecten” de ontwikkeling van de locatie B de Raadssingel 95 (voormalig Leen Bakkerterrein)aan de orde. Door middel van een sprekersplein lieten bewoners uit deze omgeving van zich horen.
De bewoners van de Singel en de Spuiweg hebben zich vanaf het moment, dat het duidelijk werd, dat het terrein werd ontwikkeld, zich verenigd in een bewonersplatform. Zij wilden vanaf het begin bij de ontwikkeling betrokken worden. Voornamelijk omdat zij het eens zijn met het bouwen van woningen, maar vooral ook opdat er rekening gehouden wordt met een aantal zorgen die zij hebben tav. o.a bouwhoogte, parkeerdruk, akoestische situatie, veiligheidsaspecten tav brandgangen, het natuurlijke karakter van het gebied.
Dordrecht wil toekomstbestendig zijn en daarvoor onder meer de ENECO-gelden inzetten. Je mag ervan uitgaan dat het daarbij niet alleen om de gemeentefinanciën gaat, maar ook om een sociale en maatschappelijke toekomst die duurzaam en rechtvaardig is.
Dordrecht de stad waar ik bij wil horen
Dordrecht de stad waar ik woon en leef
Dordrecht, de stad waar ik wil zijn.
De Corona crisis hakt er flink in. Mensen raken hun baan kwijt, mensen worden ziek, de gezondheidszorg wordt overbelast en zo zijn er vele neven effecten van het virus te noemen. Al deze gevolgen zijn vreselijk en dienen zo goed mogelijk te worden aangepakt. Zo worden er steun pakketten op touw gezet voor ondernemers, bedrijven worden gesteund in ruil voor het in dienst houden van het personeel en dan natuurlijk nog de 1.5 meter die we met zijn allen in acht nemen om de kwetsbare groepen in onze samenleving te beschermen.
Er gebeurt veel, en veelal ten goede van de maatschappij. Wat zo bijzonder is, is dat het nu blijkbaar kan. Er is geld voor al deze maatregelen, en als het geld er al niet was dan wordt het vrijgemaakt. Iets over diepe zakken?
Maar hoe staat het met de crisis die al jaren het leven van duizenden Nederlanders beheerst? Het recht op huisvesting dat al jaren wordt genegeerd, gezinnen met kinderen die in de financiële problemen komen omdat ze in een te duur huis wonen maar niet in aanmerking komen voor een sociale huurwoning. De starter die noodgedwongen tot zijn dertigste bij zijn ouders blijft wonen omdat er geen “goedkope” woningen zijn. De student die de stad uit gaat, niet omdat hij of zij dat wil maar omdat het in Dordrecht niet mogelijk is een sociale huurwoning te krijgen. De politieagent en verpleegster die juist nu zo onmisbaar blijken maar al jaren op een wachtlijst staan voor een sociale huurwoning, of die geen goedkope koopwoning kunnen kopen omdat er altijd 30 biedingen zijn.
Steeds meer komen persoonlijke crisissituaties van inwoners in beeld, in deze tijd vaak blootgelegd door de corona crisis. Maar laten we niet doen of corona nu de oorzaak is van al het leed in onze stad. Al heel lang weten we van het leed dat een tekort aan sociale huurwoningen en goedkope woningen heet, en al die tijd hebben we er niets, of in ieder geval niet genoeg, aan gedaan.
We horen partijen in de Dordtse raad nu vragen om versoepeling van maatregelen voor ondernemers, steunpakketten voor ondernemers en huur verlagingen. Allemaal prima maatregelen wat ons betreft, zeker als dit ervoor kan zorgen dat banen behouden blijven houden. Maar is voor al deze werknemers werk belangrijker dan een dak boven het hoofd? Of zullen zij pas echt geholpen zijn als zij hun baan behouden en in eigen stad de mogelijkheid geboden krijgen voor een betaalbaar huis? En nu hoor ik u denken, “dat is en/en, er moeten keuzes gemaakt worden”. Daar ben ik het helemaal mee eens. De vraag is alleen welke keuze dat zou moeten zijn. En wat mij betreft is kiezen tussen werk en wonen geen optie.
Al jaren vraagt GroenLinks (vaak samen met andere oppositiepartijen als D66 en de VSP) om de bouw van sociale huurwoningen en goedkope koopwoningen. En al jaren is geld het probleem volgens coalitie en college. “Er is geen geld, Dordrecht is al een goedkope stad, we moeten vermogenden naar de stad trekken, de WOZ waarde in Dordrecht ligt al erg laag”. Maar wie heeft hier een boodschap aan? Zodra het woord crisis valt is er blijkbaar van alles mogelijk, dus laten we niet langer spreken van een (goedkope) woningen tekort, maar een crisis. Een huisvestingscrisis. En laat duidelijk zijn dat die crisis zich niet afspeelt in de prijsklassen drie tot zeven ton, maar juist in de prijsklassen daaronder. De oplossing? Zoals dit college zegt, bouwen, bouwen, bouwen maar dan wel die woningen die NODIG zijn.
We kunnen zoals dit college voorstelt wachten op de bouw van dure woningen zodat de doorstroom op gang komt. Maar we voorzien al dat er een economische terugslag dreigt als gevolg van Corona, dus wie gaat in die dure woningen wonen? We kunnen ook de verantwoordelijkheid nemen en ervoor zorgen dat iedere Dordtenaar een eigen plek krijgt. En kost dat geld? Jazeker. Maar als corona ons 1 ding geleerd heeft.. dan is het wel dat als de nood hoog is, er heel veel kan!
Vergadering Drechtraad
Vergadering Drechtraad
Vergadering Drechtraad