Na 25 jaar in Papendrecht te hebben gewoond, en 5 jaar in Zwijndrecht, ben ik in 2021 neergestreken in Dordrecht. Hier woon ik samen met mijn vriend in Oud-Krispijn, waar we het erg naar ons zin hebben. In 2012 heb ik mijn studie Algemene Sociale Wetenschappen afgerond, waarna ik na wat omzwervingen mijn plek heb gevonden in de IT. In mijn vrije tijd vind je mij het liefst op de motor, of bij een concert of festival.
Opgegroeid in een volksbuurt in Enschede waar (door)leren een uitzondering was, ben ik op zoek naar werk in 1983 in Zwijndrecht terecht gekomen onder het motto “ze bakken overal brood”. Met tussenposes in Delft en Dordrecht woon ik nu meer dan 30 jaar in Zwijndrecht. Mijn opleiding heb ik gehad aan de - toen nog - Katholieke Sociale Academie Enschede ( nu Saxion) sociaal cultureel werk ,in de tijd dat het collegegeld werd ingevoerd. Destijds ook actief in de bezetting van de academie. Opleiding gedaan omdat ik als lid van een jongerengroep in een buurthuis steeds meer vrijwilligerswerk ging doen ( jongerenraad, bestuur en inval bij ziekte van professionals). In 2002 Post-HBO opleiding Management, Organisatie en Marketing gevolgd. Vanaf 2005 gescheiden en vader van twee zonen en een dochter allemaal op een eigen plek.
De bekende eerste 100 dagen, een beetje gesmokkeld met de vakantieperiode, van mijn wethouderschap in Dordrecht zitten er alweer op. Het gevoel dat ze zijn omgevlogen. En dat is mede te danken aan het warme welkom dat ik in Dordrecht mocht ontvangen. Allereerst door de mede collegeleden, de medewerkers maar zeker ook de Dordtenaren en mensen van Dordtse organisaties.
Chris zet zich onder andere in voor armoedebestrijding en gelijke kansen voor elke Papendrechter.
Het Weizigtpark is een belangrijke groene oase in de stad. Veel mensen en dieren vinden er rust en ontspanning. Voor ontmoeting en beweging en soms ook voor leuke evenementen is het een prima locatie. Het park gaat op de schop. Het is in een aantal opzichten hard aan onderhoud toe en bovendien zijn aanpassingen nodig om de toegang tot het station voor fietsers en wandelaars aan de zuidkant te verbeteren. Dat is van belang om het OV te stimuleren en de auto terug te dringen.
De koopkracht holt hard achteruit en veel mensen komen keihard in de knel. Niet alleen huishoudens met een minimuminkomen maar ook de middeninkomens worden hard geraakt door de bestaanszekerheidcrisis.
Kabinet heeft inmiddels bekend gemaakt dat vanaf 2023 ingegrepen gaat worden om de koopkracht te herstellen en heeft extra geld toegezegd voor de gemeentes om vanaf volgend jaar mensen te helpen met bijzondere bijstand.
Wij denken dat dat voor veel mensen te laat zal zijn en daarom ook de volgende vragen.
Is het college bereid, vooruitlopend op het extra geld van het rijk om met eigen middelen individuele mensen te helpen met bijzondere bijstand zodat het later gecompenseerd kan worden met de extra bijdrage van het rijk.
En tweede gaat over de extra energietoeslag.
Inwoners van onze stad waarvan het inkomen onder de 120 % wettelijk sociaal minimum ligt krijgen binnenkort een extra energietoeslag toegekend. Onze gemeente heeft bij een eerdere toekenning ervoor gekozen om die inkomensgrens op te rekken naar 130 % wsm.
De vraag is: Is het college bereidt om deze inkomensgrens wederom te verruimen naar minimaal 130% en mogelijk naar 140% WSM.
Planten en in stand houden van bomen is een investering in de toekomst. Het is steeds meer een levensnoodzaak voor ons. Bomen maken de stad aantrekkelijker, maar zijn ook van groot belang in de klimaatcrisis. Ze nemen CO2 op en beschermen ons tegen hittestress. Daarnaast zijn bomen een onmisbare schakel in het herstellen van biodiversiteit. Daarbij gaat het vooral om clusters of rijen van bomen die een leefomgeving bieden aan vogels en insecten. Ruimte voor bomen en begroeiing eronder zijn daarvoor essentieel. Zonder bomen en biodiversiteit staat ook onze toekomst op het spel.
Afgelopen week heb ik deelgenomen aan de oordeelsvormende sessie over de parkeerproblemen in Sterrenburg Noord. Daar blijkt voor bewoners, terugkomend van werk of supermarkt, vaak geen plek voor de auto te zijn. Dat komt doordat veel personeelsleden en bezoekers van het ziekenhuis gratis in Sterrenburg Noord parkeren, een karakteristiek voorbeeld van het waterbedeffect: als ergens betaald parkeren wordt ingevoerd, gaat men iets verder weg parkeren waardoor het daar snel te druk wordt. Voor Sterrenburg Noord moet op korte termijn een oplossing worden gevonden, al was het maar omdat de gemeente dat al jaren heeft beloofd. Uitbreiding van de bestaande blauwe zone zou een oplossing kunnen zijn. Of sleutelen aan de parkeertarieven op het gezondheidspark of nadenken over de vraag wie de kosten van parkeren daar moet betalen, of toch maar uitbreiden van het gebied met betaald parkeren.
Dordrecht is een prachtige stad. We hebben alles in huis om hier goed te leven. Maar hoe onze inwoners de stad beleven is voor iedereen anders. Hoe voelen mensen zich in onze stad? Voel je je er thuis, voel je je altijd veilig? Is er genoeg te doen in de stad, of vind je je het er juist te druk? Ben je tevreden over je wijk of zou je sommige dingen graag anders zien? Ieder heeft zijn eigen wensen en behoeften en die diversiteit maakt ook onze stad. We proberen onze stad voor iedereen in ieder geval veilig, leefbaar en levendig te laten zijn. We investeren in de wijkveiligheid en de leefbaarheid in de directe woon- en leefomgeving.
We willen dat het in Dordrecht goed wonen én werken is. Daarom hebben we oog voor wat onze inwoners en bedrijven nodig hebben. Onze stad wordt sterker als het goed gaat met beide. Een sterke economie trekt nieuwe inwoners. Belangrijk is dan ook dat er genoeg passende banen zijn. Bedrijven zullen zich hier graag vestigen wanneer er voldoende goed opgeleid personeel voorhanden is, naast geschikte bedrijfslocaties.