De fractie van GroenLinks is nieuwsgierig naar de effecten van de invoering van de “wietpas”.
De wietpas = (gelijk aan) het verplicht inschrijven als wietgebruiker bij één van de Dordtse coffeeshops.

Om ons goed te laten informeren over de effecten van deze maatregel heeft een aantal leden van de fractie van GroenLinks samen met vertegenwoordigers van PvdA, CU-SGP,VVD,CDA een bezoek gebracht aan verschillende coffeeshops in Dordrecht.

Het doel van de wietpas is oa. het voorkomen van overlast  en het tegengaan van drugstourisme. Ook het voorkomen van de verkoop van softdrugs (wiet en cannabis) aan jongeren onder de 18 jaar wil men hiermee voorkomen.

De wietpas is in Dordrecht ingevoerd  per 1 juli jongstleden.

Om ons goed te laten informeren over de effecten van deze maatregel heeft  een aantal leden van de fractie van GroenLinks  samen met  vertegenwoordigers van PvdA, CU-SGP,VVD,CDA een bezoek gebracht aan verschillende coffeeshops in Dordrecht.

Wat is hieraan voorafgegaan;  Op 16 juli hebben de coffeeshophouders  een brief gekregen van Groen Links met de vraag of zij een delegatie uit de gemeenteraad wilden ontvangen. In de brief hebben we aangegeven dat het doel van het bezoek was om van hen te horen welke effecten zij  in de praktijk ervaren nav.  de invoering van de wietpas .. en dat de gemeenteraadsleden er behoefte aan hadden om zich goed  te  informeren over de handel en wandel  van de coffeeshops. Dit  alles ter  voorbereiding op de discussie hierover in commissie en raad.  Als basis voor de discussie zijn in eerste instantie aan alle coffeeshophouders dezelfde vragen gesteld, waardoor een vergelijkbaar en genuanceerd beeld van het geheel  verkregen werd

. Dit waren de vragen:

·         Hoe reageren de bezoekers van de coffeeshops op de invoering van de wietpas?

·         Wat ziet u voor effecten naar aanleiding van het invoeren van de wietpas

·         Heeft u  suggesties om de knelpunten die u noemt aan te pakken?

·         Wat vindt  u van het coffeeshop beleid in het algemeen

Het viel ons op dat bij iedere coffeeshop de coffeeshop houder,  in eerste instantie,  heel voorzichtig was  bij het geven van informatie. Ons werd  duidelijk aangegeven dat er geen foto’s van de bezoekers gemaakt mochten worden en ook werd ons verzocht ,  om bij discussie over dit bezoek in de raad of commissies,  niet de locatie en  naam te vermelden. De reden hiervoor was de angst  dat zaken verkeerd overkwamen met  het risico dat de shop gesloten zou moeten worden.  In feite waren wij, raadsleden, ook  illegale bezoekers   omdat wij  niet waren ingeschreven als lid van de betreffende  coffeeshop.

Met alle woordvoerders  van de bezochte coffeeshops  hebben wij een goed gesprek  kunnen voeren.  Gaande het gesprek verdween de ‘argwaan’  en ontspon zich  een interessant gesprek.

Allen gaven aan dat de bezoekers meestal niet erg blij zijn dat zij  zich te moeten registreren, maar  een substantieel aantal deed het wel omdat ze nu eenmaal geen keus hadden.

Omdat de invoering van de Wietpas  oa. was  bedoeld  om  drugstoeristen te weren,  vroeg men zich af waarom dat in Dordrecht zo belangrijk was omdat, gegeven  de ervaring van de coffeeshophouders,   er weinig tot geen echte drugstoeristen in Dordrecht waren/zijn. Zeker niet als je dit vergelijkt   met grensplaatsen,   steden in het zuiden van ons land  en bijvoorbeeld in  Amsterdam. Wel ontstaan er nu problemen voor de buitenlanders die hier tijdelijk werken en wonen. Zij kunnen zich niet registreren omdat zij niet zijn ingeschreven in  de  GBA. Zij  zullen op andere manieren aan de cannabis moeten komen, dat betekent dus via de straathandel.

Een belangrijk negatief  effect van de  invoering van de wietpas  is dat het gevaar voor jongeren ernstig  is toegenomen. Men vraagt zich dan ook af of het bestrijden van overlast op deze  manier moet, omdat juist  jongeren  hierdoor meer gevaar lopen. Straathandel is niet te controleren op kwaliteit en de straathandelaren verhandelen vaak ook harddrugs.  De coffeeshophouder zeggen allemaal niet  te verkopen  aan jongeren onder de 18 jaar, maar….. deze jongeren zijn slim zat om  bv.  oudere vrienden drugs voor hen te laten kopen in de coffeeshop.

Alle coffeeshophouders pleitten voor een eenduidig landelijk beleid dat ook op dezelfde datum wordt ingevoerd.  Dan heeft drugstourisme  nl. geen kans  omdat de regels in het hele land gelden. Ook vinden de meesten het prima om de leeftijdsgrens van gebruikers  te verhogen.

‘Een van de  coffeeshops  heeft twee maandelijks overleg met de buurt en gebruikt deze referentiegroep om   problemen tijdig en bij de kern aan te pakken en niet pas op te treden als de gemoederen  hoog zijn opgelopen.

Het bevreemde hen dan ook dat bij het opstellen en het  invoeren van het nieuwste coffeeshopbeleid er geen informatie is gevraagd bij de coffeeshophoudersf.  Zij zijn ervan overtuigd, dat wanneer zij als ervaringsdeskundigen in de praktijk waren geconsulteerd,   het beleid   reeëler, vollediger en veiliger zou zijn geweest  dan  nu het geval is.

Knelpunten  zoals hierboven beschreven kunnen worden aangepakt door bv. :

·         Geen wietpas  in te voeren maar gebruik te maken van bestaande identiteitsbewijzen, paspoort/id kaart

·         Het betrekken van de coffeeshops bij het opstellen van beleid

·         Het verhogen van de leeftijd waarop wiet/cannabis gekocht kan worden

·         Het beter regelen van het achterdeur/ voordeur verhaal:  of dit dan een totale legalisering van de cannabis  zou moeten zijn is een discussie apart.

·         Wel zou men  willen dat men, als coffeeshophouders,  wordt  beschouwd en wordt aangesproken als ondernemer . Men moet  nu  wel  de verkoopcijfers overhandigen  oa. aan de belastingdienst , maar men kan geen inkoop gegevens overleggen omdat de inkoop illegaal is.

Dit heeft alles te maken met het gedoogbeleid,   hierdoor speelt het gebruik en de verkoop van cannabis zich af in een schimmig gebied en  daar zou men wel van af willen. Nu zijn zij, door de invoering van de wietpas,   25 jaar teruggeworpen in de tijd.

 De,  door de coffeeshops,  grotendeels onder controle gebrachte handel  en kwaliteit is volledig teniet gedaan. De controle richt zich op  de registratie van de kopers/gebruikers maar  er  is geen zicht op hen die zich niet kunnen/willen  registreren en die daardoor zijn aangewezen op  de illegale dealers op straat.