Het doel van de wietpas is oa. het voorkomen van overlast en het tegengaan van drugstourisme. Ook het voorkomen van de verkoop van softdrugs (wiet en cannabis) aan jongeren onder de 18 jaar wil men hiermee voorkomen.
De wietpas is in Dordrecht ingevoerd per 1 juli jongstleden.
Om ons goed te laten informeren over de effecten van deze maatregel heeft een aantal leden van de fractie van GroenLinks samen met vertegenwoordigers van PvdA, CU-SGP,VVD,CDA een bezoek gebracht aan verschillende coffeeshops in Dordrecht.
Wat is hieraan voorafgegaan; Op 16 juli hebben de coffeeshophouders een brief gekregen van Groen Links met de vraag of zij een delegatie uit de gemeenteraad wilden ontvangen. In de brief hebben we aangegeven dat het doel van het bezoek was om van hen te horen welke effecten zij in de praktijk ervaren nav. de invoering van de wietpas .. en dat de gemeenteraadsleden er behoefte aan hadden om zich goed te informeren over de handel en wandel van de coffeeshops. Dit alles ter voorbereiding op de discussie hierover in commissie en raad. Als basis voor de discussie zijn in eerste instantie aan alle coffeeshophouders dezelfde vragen gesteld, waardoor een vergelijkbaar en genuanceerd beeld van het geheel verkregen werd
. Dit waren de vragen:
· Hoe reageren de bezoekers van de coffeeshops op de invoering van de wietpas?
· Wat ziet u voor effecten naar aanleiding van het invoeren van de wietpas
· Heeft u suggesties om de knelpunten die u noemt aan te pakken?
· Wat vindt u van het coffeeshop beleid in het algemeen
Het viel ons op dat bij iedere coffeeshop de coffeeshop houder, in eerste instantie, heel voorzichtig was bij het geven van informatie. Ons werd duidelijk aangegeven dat er geen foto’s van de bezoekers gemaakt mochten worden en ook werd ons verzocht , om bij discussie over dit bezoek in de raad of commissies, niet de locatie en naam te vermelden. De reden hiervoor was de angst dat zaken verkeerd overkwamen met het risico dat de shop gesloten zou moeten worden. In feite waren wij, raadsleden, ook illegale bezoekers omdat wij niet waren ingeschreven als lid van de betreffende coffeeshop.
Met alle woordvoerders van de bezochte coffeeshops hebben wij een goed gesprek kunnen voeren. Gaande het gesprek verdween de ‘argwaan’ en ontspon zich een interessant gesprek.
Allen gaven aan dat de bezoekers meestal niet erg blij zijn dat zij zich te moeten registreren, maar een substantieel aantal deed het wel omdat ze nu eenmaal geen keus hadden.
Omdat de invoering van de Wietpas oa. was bedoeld om drugstoeristen te weren, vroeg men zich af waarom dat in Dordrecht zo belangrijk was omdat, gegeven de ervaring van de coffeeshophouders, er weinig tot geen echte drugstoeristen in Dordrecht waren/zijn. Zeker niet als je dit vergelijkt met grensplaatsen, steden in het zuiden van ons land en bijvoorbeeld in Amsterdam. Wel ontstaan er nu problemen voor de buitenlanders die hier tijdelijk werken en wonen. Zij kunnen zich niet registreren omdat zij niet zijn ingeschreven in de GBA. Zij zullen op andere manieren aan de cannabis moeten komen, dat betekent dus via de straathandel.
Een belangrijk negatief effect van de invoering van de wietpas is dat het gevaar voor jongeren ernstig is toegenomen. Men vraagt zich dan ook af of het bestrijden van overlast op deze manier moet, omdat juist jongeren hierdoor meer gevaar lopen. Straathandel is niet te controleren op kwaliteit en de straathandelaren verhandelen vaak ook harddrugs. De coffeeshophouder zeggen allemaal niet te verkopen aan jongeren onder de 18 jaar, maar….. deze jongeren zijn slim zat om bv. oudere vrienden drugs voor hen te laten kopen in de coffeeshop.
Alle coffeeshophouders pleitten voor een eenduidig landelijk beleid dat ook op dezelfde datum wordt ingevoerd. Dan heeft drugstourisme nl. geen kans omdat de regels in het hele land gelden. Ook vinden de meesten het prima om de leeftijdsgrens van gebruikers te verhogen.
‘Een van de coffeeshops heeft twee maandelijks overleg met de buurt en gebruikt deze referentiegroep om problemen tijdig en bij de kern aan te pakken en niet pas op te treden als de gemoederen hoog zijn opgelopen.
Het bevreemde hen dan ook dat bij het opstellen en het invoeren van het nieuwste coffeeshopbeleid er geen informatie is gevraagd bij de coffeeshophoudersf. Zij zijn ervan overtuigd, dat wanneer zij als ervaringsdeskundigen in de praktijk waren geconsulteerd, het beleid reeëler, vollediger en veiliger zou zijn geweest dan nu het geval is.
Knelpunten zoals hierboven beschreven kunnen worden aangepakt door bv. :
· Geen wietpas in te voeren maar gebruik te maken van bestaande identiteitsbewijzen, paspoort/id kaart
· Het betrekken van de coffeeshops bij het opstellen van beleid
· Het verhogen van de leeftijd waarop wiet/cannabis gekocht kan worden
· Het beter regelen van het achterdeur/ voordeur verhaal: of dit dan een totale legalisering van de cannabis zou moeten zijn is een discussie apart.
· Wel zou men willen dat men, als coffeeshophouders, wordt beschouwd en wordt aangesproken als ondernemer . Men moet nu wel de verkoopcijfers overhandigen oa. aan de belastingdienst , maar men kan geen inkoop gegevens overleggen omdat de inkoop illegaal is.
Dit heeft alles te maken met het gedoogbeleid, hierdoor speelt het gebruik en de verkoop van cannabis zich af in een schimmig gebied en daar zou men wel van af willen. Nu zijn zij, door de invoering van de wietpas, 25 jaar teruggeworpen in de tijd.
De, door de coffeeshops, grotendeels onder controle gebrachte handel en kwaliteit is volledig teniet gedaan. De controle richt zich op de registratie van de kopers/gebruikers maar er is geen zicht op hen die zich niet kunnen/willen registreren en die daardoor zijn aangewezen op de illegale dealers op straat.