Fractievoorzitter Mary Ruish is op bezoek geweest in partnerstad Bamenda in Kameroen met een delegatie van de gemeente Dordrecht. Hierbij haar verslag.

Het is regentijd als we in Kameroen zijn, wat dat betekent kan je je alleen voorstellen als je het hebt meegemaakt. Zo veel regen en zo langdurig. Ikzelf vind het niet te vergelijken met een regenachtige dag in Nederland, het is veel indringender dan bij ons o.a. omdat alle onverharde wegen veranderen in modderpoelen.

Wel is de begroeiing overal prachtig groen door al die regen. Kameroen is so wie so een prachtig land.

Op maandag 25 juli begint het officiële gedeelte van ons bezoek aan Kameroen met een diner in het Ayaba hotel in Bamenda. We worden hartelijk ontvangen door de burgemeester (the delegated) van Bamenda de heer Vincent Nji Ndumu, de burgemeesters van Bamenda één, twee en drie, vertegenwoordigers van het gemeentebestuur en hoofden van dienst. Dit is een eerste kennismaking met de gastvrije mensen uit Kameroen.

De volgende dag brengen we een bezoek aan de gouverneur van de North West Region.

Zijn kantoor is gevestigd in een oud Duits fort dat nog stamt uit de Duitse koloniale tijd tussen 1884 en 1918. Een bijzondere ervaring is alleen al de wachtkamer, als je daarnaar kijkt met onze Westerse ogen en verwachtingen w.b. de inrichting  van overheidskantoren. Hier is het allemaal  wat rommelig en ongedwongen, er worden wat stoelen bijgezet en dan maar wachten.

De gouverneur is druk, dat blijkt uit alle wachtenden in de wachtruimte, maar als wij aan de beurt zijn,  toont hij grote interesse in de aktiviteiten in het kader van de stedenband.  Hij zit tijdens het gesprek driftig aantekeningen te maken.

Na de lunch is er een presentatie over afvalinzameling en verwerking, dit is namelijk een groot probleem in Bamenda.

Clarence Hamman, CEO van TEDCOR Zuid-Afrika, een organisatie die samenwerkt met HVC, is op verzoek van Gea Davids speciaal  naar Bamenda gekomen om deze presentatie te geven. Rond de 50 personen wonen de presentatie bij die veel vragen en discussie oproept.

 Clarence Hamman toont een succesvolle aanpak in Z.Afrika, waarbij het creëren van werkgelegenheid een belangrijk uitgangspunt is. Hij verwoordt het als volgt: “Labour intensive versus capital intensiv”. In Z. Afrika en in Kameroen zijn veel laagopgeleide mensen die geen werk hebben, daarentegen is kapitaal schaars.  Daarom is het belangrijk om te kiezen voor een aanpak waarbij veel handen/mensen  nodig zijn, dit creëert nieuwe werkgelegenheid.

De heer Hamman geeft aan dat, wanneer wordt besloten om dit systeem in Bamenda in te voeren, zijn organisaite bereid is om de ontwikkelingen gedurende minimaal 3 jaar te blijven ondersteunen.

De Dordtse delegatie is enthousiast over de getoonde aanpak en ziet zeker toepassingsmogelijkheden voor Bamenda. Ook bij  een aanzienlijk deel van de aanwezigen uit  Bamenda lijkt er draagvlak voor deze werkwijze, hopelijk gaan ze dit oppakken.

Aan het einde van de bijeenkomst worden burgemeester Brok, de heer Hamman en zijn partner en ik  in een prachtig traditioneel kostuum gehesen. Éen van de Fons  ( een fon= een lokale koning), spreekt ons toe. Hij doet dit mede namens de andere Fons die in de omgeving van Bamenda wonen,  8 in totaal. Door deze ceremonie zijn we een stukje van Bamenda geworden en burgemeester Brok wordt zelfs benoemd als een pilaar van Bamenda.

Dan is het al woensdag, de dag dat we officieel worden ontvangen op de City Councel. Ter ere van ons bezoek zijn er vlaggetjes langs de weg opgehangen en wordt er een haag gevormd door lokale ordehandhavers, allemaal in hetzelfde kostuum (mooi roze), en door mensen van de Bamenda City Council, ook allemaal hetzelfde gekleed, maar dan in het geel. Het geheel wordt opgeluisterd met swingende Afrikaanse muziek. De zon schijnt deze morgen voluit! Geweldig, dit is Afrika op z’n best.

“s-Middags brengen we een bezoek aan 2 projecten die door vrijwilligers uit Dordrecht zijn gestart. Een programma voor jongeren, dat ooit is opgezet door Marcel Roemers vanuit de katholieke kerken  in Dordrecht. Het is een project dat jongeren die verkeerd terecht zijn gekomen de kans biedt om een nieuwe, zinvolle invulling te geven aan hun leven. Ze werken vooral als groep, zij stimuleren en corrigeren elkaar en volgen een beroepsopleiding.  Technies, in de bouw of in de verzorging.

Daarna gaan we naar Waka Waka, een centrum waar kinderen met een lichamelijke en/of geestelijk handicap worden opgevangen en kunnen revalideren. Dit is een initiatief van Gonnie Walrecht uit Dordrecht. Jongeren van de bouwopleiding (SPB in Dordrecht) hebben hieraan een aantal maanden vol enthousiasme gewerkt. Er staat inmiddels een prachtig hoofdgebouw dat al in gebruik is. 8 Jongeren vinden hier onderdak en verzorging, Het is de bedoeling dat dit centrum uitgroeit en uiteindelijk plek biedt aan meer dan 300 jongeren. Dat lijkt me heel veel maar.. het enthousiasme is groot.

’s-Avonds dineren we bij de burgemeester thuis.  

Op donderdag gaan we opnieuw naar de City Council. Gea Davids,  presenteert een handboek voor de (financiële)administratie. Dit handboek is samengesteld op basis van een inventarisatie, van de tot dan toe gehanteerde werkprocessen in Bamenda. Het is de bedoeling dat dit handboek ondersteuning gaat bieden bij het meer efficient werken binnen de administratieve ambtelijke organisatie in Bamenda..Vanuit Dordrecht kan, als daaraan behoefte is, online verdere ondersteuning  worden geboden..

Donderdagmiddag vindt een bijeenkomst plaats met gemeenteraadsleden om ideeën uit te wisselen over het democratisch proces in Bamenda en Dordrecht. Centraal staat hoe de raadsleden invulling geven aan hun rol als volksvertegenwoordiger.

Burgemeester Brok geeft eerst een uitleg over zijn rol tav. de gemeenteraad en hoe de gemeenteraad werkt, waarna ik iets vertel over hoe ik mijn rol als raadslid opvat en invul. Daarna kunnen de mensen in de zaal vragen stellen.

Het blijkt dat er weinig overeenkomsten zijn. De raad in Bamenda vergadert reguleer slechts 4 maal per jaar. Er kunnen wel extra vergaderingen worden uitgeschreven als dat nodig is maar dat gebeurt niet vaak. Ook de financiële beloning van raadsleden is laag. Het is best lastig om een goede indruk te krijgen over hoe er wordt gewerkt maar ik denk dat de functie en de kwaliteit van de raadsleden niet te vergelijken is met onze raad(sleden).

In 2012 zijn er nieuwe verkiezingen. Een aantal vrouwen die het raadslidmaatschap ambiëren wil van mij graag weten hoe zij ervoor kunnen zorgen dat er de volgende periode meer vrouwen worden gekozen. Hierover ontstaat een levendige discussie.

Vrijdag  bezoeken we de Ndawara Highland Tea Estate.  Een prachtig bedrijf, waar we het hele proces van verse blaadjes totaan de kant en klare balen thee van 40 kg. en de theezakjes kunnen zien. Ik ben onder de indruk van het hele werkproces, het loopt op rolletjes en de werkvloer ziet er geordend en schoon uit.

En dan zit het officiële gedeelte erop. Burgemeester Brok gaat zaterdag terug naar Nederland en Gea Davids en ik beginnen aan een rondreis van 5 dagen om het land wat beter te leren kennen. Terugkijkend zijn deze extra dagen een goede aanvulling op alles wat we de eerste dagen gezien en gehoord hebben. We zien veel van de mensen in hun dagelijks leven. Een dagelijks leven dat redelijk hard is, zeker in deze regentijd. 

Het bezoek aan Bamenda heeft mij opnieuw overtuigd van de zin van deze en andere  stedenbanden. De komende tijd moeten we ons, samen met de Stichting stedenband Dordrecht/Bamenda, bezinnen hoe we vanuit Dordrecht kansrijke initiatieven kunnen ondersteunen. Initiatieven die de mensen in Bamenda zelf oppakken en waarvoor zij zelf de verantwoordelijkheid nemen. De heer Brok heeft  aangegeven dat hij zich wil inspannen om ook het Dordtse bedrijfsleven meer te interesseren voor deze stedenband.

 

Mary Ruisch