In de Middagraad van 31 mei kreeg de Motie tegen het bestuursakkoord ingediend door GroenLinks, PvdA, D66, VSP geen steun. De Motie werd afgewezen door BVD, VVD, CDA en CU/SGP.
Lees hier de woordvoering van Mary Ruisch
Samen met PvdA, D66 en VSP had GroenLinks gevraagd deze nota in de Middag Raad te bespreken.
Bestuursakkoord:
"Ik start bij het gegeven dat de oppositiepartijen gezamenlijk hebben besloten om vragen te stellen aan het College over de mogelijke consequenties voor Dordrecht wat betreft het bestuursakkoord. Ter verduidelijking, veel gemeenten, reageerden al direct bij het verschijnen van het bestuursakkoord door meteen te roepen, “Nee”, tegen dit bestuursakkoord”. Begrijpelijk gegeven de inhoud van dit akkoord en de financiële risico’s hiervan voor de gemeenten en de effecten van het akkoord mn. voor de meest kwetsbare in onze samenleving, ouderen, gehandicapten en jongeren die zijn aangewezen op de WAJONG.
De VOP in Dordrecht heeft besloten om zich eerst volledig te laten informeren door het college over de te verwachten effecten van dit bestuursakkoord alvorens zich voor- of tegen het akkoord uit te spreken, dan wel op basis van onderbouwde argumenten de gemeenteraad, middels een motie, op te roepen tegen het akkoord te zijn.
Nou en dan wordt het feest! De discussie in de commissie over het bestuursakkoord wordt vastgelegd voor dinsdag 24 mei maar..... in de AD van donderdag 19 mei spreekt zegt burgemeester Brok dat het College “Positief kritisch staat tegenover het Bestuursakkoord, maar ... dat het College van Dordrecht wel van plan is om het bestuursakkoord te ondertekenen.
Wij op de achterste benen, hoezo, de raad serieus nemen, we hebben een discussie gepland, wij bereiden ons inhoudelijk voor op die discussie (zie nogmaals onze vraag om meer informatie) en de burgemeester zegt 4 dagen van te voren dat het College het akkoord zal steunen. Geen enkele opmerking in datzelfde artikel over het feit dat de discussie met de raad nog gaat plaatsvinden en dat het voor het College uiteraard van belang is wat de Raad ervan vindt.
Een wassen neus dus, die discussie met de Raad.
Natuurlijk volgt een reactie van 4 oppositiepartijen nav deze uitspraak. Enfin als het dan eindelijk dinsdag 24 mei is, zitten we met elkaar om de tafel om de discussie te voeren,.
Na de vergadering spreek ik de voorzitter van deze vergadering van de adviescommissie. Hij typeert de commissievergadering als een goede discussie, vind ik ook... als ik naar de inbreng van de partijen kijk, met name omdat in deze discussie duidelijk wordt hoe verschillend de partijen erin staan.
Mevr. Koene , fractievoorzitter VVD, vliegt naar mijn mening frontaal uit de bocht als ze beweert dat, naar eigen waarneming mensen bij Drechtwerk werken die daar niet thuis horen. Hallo! Misschien wil ze deze uitspraak nog eens herhalen in de bijeenkomst over Drechtwerk in aanwezigheid van de directeur van Drechtwerk na de zomervakantie
Het CDA heeft inhoudelijk zeker bedenkingen maar.. vindt de voordelen nl. meer beleidsruimte zwaarwegender dan de financiële risico’s. Zij gaan daarom, zij het met aarzeling akkoord.
Noot: Wat doe je met meer beleidsruimte als de financiën niet toereikend zijn?
BVD heeft inhoudelijk een te respecteren betoog... maar wat heb je daaraan als ze vervolgens geen (al is het maar een voorlopig) standpunt innemen. Zij wachten het kamerdebat van 25 mei af, evenals de hoorzitting van 1 juni en het geplande overleg van de VNG met de minister. Dus feitelijk, geen eigen standpunt.
Wat had ik toch graag gehoord wat zij er zelf van vinden en... vanzelfsprekend kunnen redelijke argumenten die later op tafel komen maken dat je je mening bijstelt. hoewel daar heb ik de BV, tot nu toe, nog nooit op kunnen betrappen! . Wat zou ik het op prijs stellen wanneer deze partij eens wat vaker een eigen geluid zou laten horen, bij voorbeeld zoals het optreden van de heer van Antwerpen in de Drechtraad bij de discussie over het minimabeleid.
De portefeuillehouder de heer Brok geeft in de commissie een macro beschouwing tav effecten van het bestuursakkoord, en ja, we wisten dat we een burgemeester van VVD huize hebben, nou dat bleek ééns te meer
argumenten:
-op langere termijn zal de voorgestelde aanpak resultaat opleveren
-de grotere beleidsvrijheid, dichter bij de uitvoering, is een kans voor de gemeenten
als je de financiën macro in totaal bekijkt dan worden gemeenten er niet slechter van
-werkgevers moeten we op hun verantwoordelijkheid aanspreken en ze zijn bestwel bereid om mensen met een beperking in dienst te nemen
-we mogen geen mensen afschrijven, we hebben iedere werker in de toekomst hard nodig
-het bestuursakkoord is de vertaling van het regeerakkoord, ‘nee’zeggen betekent dat alle deelmaatregelen die reeds zijn benoemd in het regeerakkoord toch zullen worden uitgevoerd hetgeen voor gemeenten alleen maar slechter zal uitpakken.
Voorzitter, landelijk is er veel verzet tegen het bestuursakkoord. Wel is iedereen het erover eens dat de uitvoering van diverse regelingen, o.a de jeugdzorg , in de gemeente beter op hun plaats zijn dichter bij de uitvoering, waardoor er mogelijk efficiënter gewerkt kan worden, De samenwerking kan beter worden afgestemd akkoord maar om vooruitlopend op de mogelijke efficiencywinst dan vast ingrijpende bezuinigingen in te voeren, dat is op zijn minst voorbarig.
de grootste pijn voor GroenLinks ligt bij
- het werken naar vermogen
Het is een illusie en een oneerlijke discussie dat iedereen aan het werk kan. een deel van de mensen met een beperking kunnen niet aan het werk op de vrije markt. zij zijn aangewezen op een beschermde werkplaats en dat is een belangrijke voorziening een samenleving waardig en iets waar we trots op kunnen zijn.
De discussie dat de werknemers wel bereid zouden zijn om mensen met een beperking aan te nemen is minstens een illusie, en feitelijk baarlijke nonsens.. M.n. het midden en klein bedrijf kunnen niet investeren in de extra begeleiding die deze mensen nodig hebben, dat is in de praktijk van de afgelopen jaren al gebleken. alle maatregelen van loonsuppletie en belastingmaatregelen hebben zelden geleid tot een blijvende aanstelling van mensen met een beperking bij het bedrijf waar zij gesteund door al die maatregelen als proef gingen werken. Enkele grote bedrijven willen in de marge wel een paar mensen plaatsen., want dat is goed voor het imago.
Conclusie, Het invoeren van de Wet werken naar vermogen betekent gewoon dat meer mensen thuis komen te zitten, tegen hun zin en in veel gevallen diep ongelukkig.
Ook de sociale werkplaatsen, in ons geval de DSW, zal het hoofd niet boven water kunnen houden. En mogelijk is dat ook wel wat deze regering wil.
b. AWBZ/WMO
De AWBZ functie begeleiding gaat vervallen. Een maatregel die mensen veroordeeld om thuis te blijven
dagbesteding is al vervallen, meer mensen zitten thuis.
PGB’s terugdringen , met 90% verminderen, mantelzorgers kunnen het niet meer aan, meer naar te huizen. (veel duurder). mevr vd. Hoeven, oud minister, had het lef haar persoonlijke situatie, de zorg voor haar dementerende man naar voren te brengen.
:zelfde verhaal
- de Bijstand; op termijn zal de bijstandsuitkering € 2000,- per jaar minder worden, en het is nu al te weinig.
voorzitter het heeft geen zin op alle details dieper in te gaan. Ik constateer dat mijn fractie de nadelen van dit bestuursakkoord zwaarder doet wegen dan de voordelen. vooral omdat met dit akkoord de pijn wordt afgewenteld op de kwetsbare mensen in onze samenleving
De hoorzitting van 26 mei heeft duidelijk gemaakt de regering niet van plan is het bestuursakkoord aan te passen. De pap is gestort, het is slikken of stikken.
Wij zijn nog steeds benieuwd hoe de minister zal reageren als een meerderheid van de gemeente tijdens het VNG congres nee zeggen tegen dit bestuursakkoord . Wij kunnen ons niet voorstellen dat de minster en de regering dan vol;houdt de serieuze signalen uit de samenleving te negeren.
Ik eindig in eerste termijn met een citaat van een artikel in de Volkskrant van zaterdag 26 van Marcel van Dam, graag wil ik dit met u delen:
“Zo bevordert de afbraak van de collectieve moraal de opkomst van de zelfzuchtige moraal. wie voor zichzelf kan zorgen, heeft de toekomst; wie dat niet kan, schiet te kort en mag anderen niet tot last zijn. Nieuwe generaties raken gewend aan een amorele overheid, die een amorele samenleving laat ontstaan”. "